A Review Of ปรปักษ์จำนน
A Review Of ปรปักษ์จำนน
Blog Article
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
.. มือเสียความบริสุทธิ์ก่อนเป็นอันดับแรกเลย คนภายนอกนึกว่าเจอศึกหนักกันสินะ ขำมากๆๆๆ ช่วงที่กลับมาสกุลเว่ยที่อวี๋หยางก็เจอญาติผู้พี่ของเว่ยเซ่านามเว่ยหยาง เป็นลูกอาหญิงชาติกำเนิดลึกลับ ก็มาแอบชอบเสี่ยวเฉียวตั้งแต่แรกเห็น เสี่ยวเฉียวก็รู้สึกว่าไม่ชอบหน้าคนผู้นี้ เรื่องนี้ยังมีเรื่องต่อไปอีก เพราะความแอบชอบของเว่ยหยางนี่แหละ
รู้สึกอ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา เน้นความสัมพันธ์พระ-นางที่ค่อยๆพัฒนา
เรื่องนี้มีฉากสงคราม การแย่งชิงเมืองซึ่งก็ทำได้ดีและสอดคล้องกับการปูเรื่องความสัมพันธ์คู่พระนาง
แนว : พีเรียด ย้อนยุค ดราม่า โรแมนติก การเมือง
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
ทุนไทย-จีนผนึกกำลัง ปักหมุด “ในทอน” สร้างอาณาจักรหรูภูเก็ต
ช่วงนี้คิดถึงงานเขียนดีๆ และเบื่อๆ ไม่รู้จะอ่านอะไร หยิบอะไรมาก็เนือยๆ ไม่จอย
ชอบในความเตรียมตัวอย่างดีของนางเอกในการรับมือกับพระเอก และความมักน้อยต่างๆ นาๆ ในการใช้ชีวิต
แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ visit here ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย
ในภาพนิมิตของ ‘เสี่ยวเฉียว’... สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
เสี่ยวเฉียวและเว่ยเซ่าก็ค่อยๆ ถูกสติปัญญา กลยุทธ์แผนการและแนวคิดที่เปิดกว้างดึงดูดซึ่งกันและกัน เมื่อรู้สึกตัว น้ำก็กร่อนหินจนหัวใจผูกพันกันไปเสียแล้ว ทั้งสองคนใช้ความรู้ใจฉันสามีภรรยาขจัดความขัดแย้งระหว่างตระกูล ทั้งยังร่วมมือกันคืนสันติภาพและความสงบสุขให้แก่อาณาประชาราษฎร์อีกด้วย
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
อ่านแล้วเหนื่อยๆ อึดอัดกับความแค้นที่เกิดขึ้นของคู่พระนาง อ่านข้ามๆ และไม่กลับมาอ่านอีก อ่านแล้วไม่มีความสุข